WITAMY · HOMILIA ARCYBISKUPA WIKTORA SKWORCA W DNIU USTANOWIENIA ŚW. BARBARY PATRONKĄ KNUROWA

18/06/2018 o 4:58 w Aktualności

Budujcie społeczne „więzy miłości i komunii

Ogłoszenie św. Barbary patronką miasta Knurów – 2018.06.17

 

  1. Dzień 17 czerwca 2018 roku staje się historycznym dniem dla

wszystkich mieszkańców Knurowa. Na prośbę władz samorządowych tego miasta, wyrażonej w stosownej uchwale Rady Miejskiej, która to prośba została przedstawiona Stolicy Apostolskiej – decyzją watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, na mocy władzy udzielonej jej przez Ojca Świętego Franciszka, św. Barbara została ustanowiona Patronką u Boga - górniczego miasta Knurów. W ten sposób mieszkańcy Knurowa otrzymują szczególną Orędowniczkę przez Bogiem we wszystkich sprawach, które pragną powierzyć wyrokom Jego Opatrzności.

Patronat ten ma ważne znaczenie społeczno-religijne dla Waszego miasta. W duchowy sposób utrwala się więź pomiędzy Wami a św. Barbarą, otaczaną w tym mieście szczególną czcią przez górników i ich rodziny.

Przywołujemy raz jeszcze postać św. Barbary, męczennicy. Jej los od początku poruszał wierzących. Wielu właśnie Ją – młodą dziewczynę o męskiej odwadze – wybrało na patronkę sytuacji najtrudniejszych; a taką na pewno jest ocieranie się o śmiertelne niebezpieczeństwa.

Ona – św. Barbara – zawsze była na kopalniach obecna; nawet wtedy, gdy nie było Jej figury czy obrazu w cechowni – ona była obecna w modlitwie i w sercach górników. Teraz – po zmianach – na każdej kopalni jest wizerunek Waszej Patronki, a Ona jest nadal obecna w sercach ludzi górniczego trudu.

  1. Dziś opiekunka górników staje się patronka całego miasta; nie

tyle miejskich struktur, ile mieszkańców. W ten sposób zostaje zbudowana nowa nić relacji miedzy wami a waszą Patronką, która – ma wam wiele do powiedzenia, choć nie znamy ani jednego słowa, które by wypowiedziała. Wszak prawdą jest, że człowiek najgłośniej przemawia swoim życiem.

Wypowiedziała się swoim męczeństwem; wiernością do końca; wiernością pierwszej miłości, którą w jej młodym życiu był Jezus Chrystus; Jedyny Zbawiciel świata.

 Dlatego ważne będzie poznawanie Patronki; to zadanie edukacyjne dla wszystkich placówek oświatowych: dla przedszkoli, szkół; zadanie dla katechetów i wychowawców – prowadzić wszystkich na spotkanie z Patronką, która przemawia, uczy i wychowuje przykładam własnego życia. 

Uczy nas przede wszystkim solidarności z Bogiem. Najgłębszym

jej wyrazem jest Komunia św., będąca zarazem najściślejszą formą wspólnoty, najintymniejszym „dialogiem” z Bogiem.

Tak więc św. Barbara przypomina nam o potrzebie jak najczęstszego przystępowania do Komunii św. Wedle tradycji – kiedy była uwięziona – Chrystus osobiście podał jej Eucharystię.

W Komunii św., przyjmujemy zawsze także to Mistyczne Ciało Chrystusa, które tworzą wszyscy ochrzczeni. Mówiąc: „Amen”, w momencie przyjmowania Eucharystii, mówię zarazem: „Tak, chcę przyjąć do serca przychodzących z Jezusem ludzi, może szczególnie tych, z którymi trudny jest mój dialog, którzy nie są dla mnie mili”.

Prawdą jest, że kto jest w komunii z Bogiem – żyje w komunii z bliźnimi; w rodzinie, w lokalnej społeczności.

Niech zatem św. Barbara wspomaga was  w budowaniu lokalnej komunii; czyli wspólnoty; niech umacnia międzyludzkie więzi. Wyjątkowym dniem ich budowania jest niedziela – dzień dla Boga i człowieka; dzień na duchowy rozwój i na budowanie rodziny!

Potrzeba ciągle na nowo uczyć takiej postawy, wiernej wyznawanym zasadom i wartościom, aby nie utracić tego, co najcenniejsze – czystości sumienia i szlachetności serca; aby nie zagłuszyć własnego sumienia i swoją postawą nie narażać na zgorszenie innych – zwłaszcza młode pokolenie, które poszukuje trwałych i przejrzystych wzorców. I jeśli dziś mamy trudności z ewangelizacją młodego pokolenia, to pomyślmy o słabości naszego świadectwa. I wzywajmy pomocy św. Barbary, która może się stać idolem dla młodych!

  1. Św. Barbara przypomina nam również fundamentalne

powołanie, nasze powołanie do świętości.

         Jakby dopowiedzeniem do daru Patronki, papież Franciszek przekazał nam na wiosnę tego roku adhortacje apostolską Gaudete et exsultate (O powołaniu do świętości w świecie współczesnym).

Czytamy tam m.in.

„Święci, którzy znaleźli się już w obecności Boga, utrzymują z nami więzy miłości i komunii”.

Wszystko to jest ważne. Jednak poprzez tę adhortację chciałbym przede wszystkim przypomnieć o powołaniu do świętości, które Pan kieruje do każdego z nas, o tym wezwaniu, które kieruje też do ciebie: „Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty” (Kpł 11, 44; 1P 1, 16).

Drodzy Włodarze miasta Knurów; Bracia i Siostry!

  1. Twórzcie pod możnym patronatem św. Barbary „więzy miłości i

komunii” i to w dwóch kierunkach – wertykalnym i horyzontalnym.

W ten pierwszy – niech się zaangażują duszpasterze i wszyscy wierni – wzywajcie św. Barbarę ku pomocy! Czwarty (4) dzień każdego miesiąca mógłby być dniem szczególnej modlitwy za miasto i jego mieszkańców, przy wizerunku św. Barbary właśnie!

Aktywnością i działaniem w przestrzeni horyzontalnej niech się wykazują ci, którym mieszkańcy zawierzyli i dali społeczny mandat. Budujcie społeczne „więzy miłości i komunii”, nikogo nie wykluczając i o nikim nie zapominając, a zwłaszcza o żyjących w strefie społecznego wykluczenia. 

Drodzy mieszkańcy Knurowa razem z władzami samorządowymi i duszpasterzami wznoście „civitas Dei” – miasto Boże, w którym respektowane są prawa Boga i prawa człowieka; miasto, w którym rządzi prawo miłości i sprawiedliwości – jako naczelna zasada dobra wspólnego. To za  nie powinni wszyscy czuć się odpowiedzialni!

Pozdrawiajcie się tym pięknym pozdrowieniem św. Barbary i górników; pozdrowieniem: Szczęść Boże, które jest najlepszym życzeniem i modlitwą zarazem; najbardziej treściwym „dzień dobry”!

Drodzy!

Dziś w ziemię miasta Knurów dokonany został ewangeliczny zasiew świętości. Oby spotkanie mieszkańców ze św. Barbarą dawało wzrost świętości. Niech wzrasta tu Królestwo Boże – królestwo prawdy, miłości, sprawiedliwości i pokoju! Amen.

 

<<< wróć